opherhalingdooralbanie02

Op herhaling door Albanië - 2

Van Shkodër naar ...

De volgende ochtend besluiten wij zo ver als mogelijk is naar het zuiden te rijden. Het eindstation voor vandaag? Pa Emer? Himarë? Geen idee.

Klik op de kaarten om deze te vergroten

Er waren gisteren lokale verkiezingen in heel Albanië
Volgens mij hebben de roden de verkiezingen gewonnen

... of toch de blauwen?

(De volgende foto's zijn door mij vanuit de rijdende auto genomen. In de hoofdstraat van Shkodër kun je echt niet stoppen of dubbelparkeren om betere foto's te nemen!)

Het markante kasteel van Shkodër

Oude opgeknapte huisjes aan de voet van de kasteelberg

Omdat openbaar vervoer geld kost wordt overal langs de uitvalswegen van de steden veelvuldig gelift

Als we van Shkodër richting Tirana rijden wordt het vraagteken van de vorige dag alleen maar groter. Waarom híer geen betere weg? De weg moet dringend verbreed en daarmee veiliger gemaakt worden en er is ook een schreeuwende behoefte aan asfalt op de weg! Híer een paar duizend auto's per dag richting Tirana en van Shkodër naar Tamarë hooguit 20 auto's - inclusief openbaar vervoer - per halve dag.

De rit naar het zuiden verloopt eigenlijk té voorspoedig. Na Dürres is het op een beste vierbaansweg zeer stil en we karren dus maar gewoon door. Onderweg valt op het zeer platte boerenland helemaal niets te beleven en in de dorpjes die aan de weg liggen evenmin.

Voordat we het beseffen staan we voor de duivelse Llogarapas. Himarë lonkt!

We moeten over die bergen op de achtergrond: daar ligt de Llogarapas

De Llogarapas maakt deel uit van het gebergte Mali i Cikës,
dat de scheiding vormt tussen het Griekssprekende deel
en het Albaneessprekende deel van het land

De weg naar boven is nog slechter dan vorig jaar. Zelfs in de eerste versnelling hebben we moeite om boven te komen. De weg gaat in 6 kilometer van zeeniveau naar ongeveer 1100 meter. Dat is steil, maar voor de bus geen enkel probleem. Kuilen, hobbels van opdooi, scheuren, door regenstromen weggeslagen asfalt en idioot scherpe, steile bochten leveren veel meer moeilijkheden op. En dat op de enige hoofdweg naar het zuidelijk deel van Albanië.

Na de top verandert alles onmiddellijk: een werkelijk prachtige weg loopt zigzaggend terug naar zeeniveau. Onderweg zien we dat er een nieuwe weg is aangelegd naar een nog te ontginnen strand. Hoeveel mensen zullen van die weg de komende jaren gebruik maken? Waarom is dat asfalt niet gebruikt voor de weg over de Llogarapas?

We zoeken een plekje op op de camping van Dennis (zie het reisverslag van vorig jaar) en besluiten hier een paar dagen van het zonnetje en de zee te gaan genieten.

Ondertussen zullen we moeten afwachten wat er in Griekenland gebeurt: slaagt Tsipras erin om Europa ervan te overtuigen dat zijn beoogde bezuinigingen voldoende zijn? Heel Europaminnend Europa houdt de adem in.

Op dit ogenblik is de situatie buitengewoon onduidelijk. Voor ons is van belang dat we in Griekenland kunnen pinnen - we hebben nog maar een paar euro bij ons – en ook dat er overal brandstof voor de bus te krijgen is. Vallen de Griekse banken dan zijn er grote problemen voor de toeristen. Via 'de media' komen we te weten dat toeristen die naar Griekenland gaan voldoende euro's moeten meenemen om alle kosten voor het verblijf in Griekenland te kunnen betalen.

Het is overigens natuurlijk absoluut geen straf om in Himarë de gang van zaken in Griekenland af te wachten. Het is er stil, de zee is heerlijk en het zonnetje schijnt.

<-- Shkodër - Tamarë - Shkodër

Himarë - bij de camping -->