| Albanië | Van Montenegro naar Shkodër |
Klik op de kaart om deze te vergroten
Wij komen via Montenegro aan de noordkant het land binnen. De grens levert
geen enkel probleem op: passen laten zien en auto- en verzekeringspapieren
laten controleren. Vanaf de grens verandert de weg naar Shkodër in een landweggetje
dat zich door een aantal dorpen slingert. Verkeer is er nauwelijks. Shkodër
bereiken we over een nogal gammele brug. De stad zelf is levendig met veel
lopende en fietsende mensen. De camping van Shkodër ligt aan het Meer van
Shkodër op zo'n vijftien kilometer ten noorden van de stad. De hoofdweg
door Albanië loopt er op een kilometertje langs.
In Shkodër moeten we pinnen omdat het land (nog) niet in de Eurozone zit.
We doen het bij de Raiffeisenbank, maar het levert toch nog de nodige problemen
op. Er wordt in Albanië nog steeds met twee maten gemeten als ik het goed
begrepen heb. De meeste Albanezen rekenen nog in oude lekes, maar die is
inmiddels zoveel gedevalueerd dat we bij de prijzen met een nulletje minder
rekening moeten houden. En ook de bank geeft ons met het geld een voor ons
onbegrijpelijk papiertje mee met even onbegrijpelijke getallen. |
Eerste kennismaking met Albanië: een kiosk in Shkodër |
De oost-west hoofdstraat in Shkodër |
| De camping blijkt een onverwachte meevaller.
Hij bestaat nog niet zo lang en er is een prima restaurant bij. De campingbaas
is ambitieus en wil de camping tot de beste van Albanië maken. Wij besluiten
om er een paar dagen te blijven om van daaruit de Albanese Alpen en Velipojë
aan zee te gaan bekijken. Van andere kampeerders horen we wat de mogelijkheden
zijn. Belemmeringen hebben echt alleen maar te maken met de (on)berijdbaarheid
van de weg. Het moet allemaal te doen zijn en zeker met een fourwheeldrive!
Het komt er dus wel op neer dat we alles zelf moeten uitzoeken. |
De camping aan het Liqeni i Shkodrës (Het Meer van Shkodër)
|
