aveyron

Aveyron

In Frankrijk ligt ten noorden van de lijn Toulouse - Montpellier het departement Aveyron. Het departement is genoemd naar de rivier de Aveyron die er doorheen stroomt. Het landschap van Aveyron kent een enorme variatie: bosrijk en heuvelachtig met diepe rivierdalen, zoals de Gorges van de Tarn, met het spectaculaire viaduct van Millau, maar ook kaal en plat in de Causses van Rodez met de gigantische schapenkuddes (Roquefort!).

In de middeleeuwen in het jaar 1119 stichtte een negental monniken in Frankrijk de Orde van de Tempeliers. Zij werden gesteund door de Franse paus Clémens VI die de hoofdstad van de kerk van Rome verplaatste naar Avignon. De monniken van de Orde van de Tempeliers hadden zich ten doel gesteld het Heilige Land en de pelgrims daarheen te beschermen tegen de islam. Het hoofdkwartier van de Tempeliers lag op de Tempelberg in Jeruzalem, vandaar de naam van de orde.

Zeker niet alleen uit religieuze motieven sloten tussen de tien- en twintigduizend monnikenridders zich in de twaalfde en dertiende eeuw aan bij deze orde. Niet zo heel verwonderlijk trouwens, omdat de ridders de buit die zij veroverden mochten behouden en ook geen belasting hoefden te betalen. De kruisridders van de Orde van de Tempeliers waren op een gegeven moment zo rijk geworden door de kruistochten (lees: rooftochten), dat ze in die tijd de grootste en machtigste bankiers van Europa waren.

Veel Tempeliers hadden hun thuis in het zuiden en midden van Frankrijk, omdat ze daar bescherming kregen van de paus. Door allerlei intriges, beschuldigingen van sodomie, corruptie, ketterij en afvalligheid van de kerk, maar zeker ook door het noodgedwongen verlaten door de ridders van het Heilige Land en Jeruzalem verdween de Orde van de Tempeliers net zo snel als die was opgekomen.

In de beginjaren van de veertiende eeuw werden de Tempeliers overal vervolgd en gedood. De Hospitaalridders namen in Frankrijk hun plaats over: zij erfden alle bezittingen van de Tempeliers. Zij zorgden er ook voor, net als overigens de Tempeliers in de eeuwen daarvoor, dat burgers en boeren beschermd werden tegen overvallers en zich veilig konden vestigen in Vestingplaatsen.

In Aveyron is een aantal Vestingplaatsen dankzij de inspanningen van de Hospitaalridders verbluffend goed bewaard gebleven. Ook zijn er de laatste jaren hele middeleeuwse dorpen fraai gerestaureerd. Wij zijn deze herfst naar Aveyron gegaan, gewoon om wat van die oude dorpen, kerken, kastelen en Vestingplaatsen te bekijken.

Vanzelfsprekend wilde ik er ook graag veel fotograferen. Dat bleek echter een moeilijke affaire. Omdat de zon in de herfst laag staat, krijg je bij het fotograferen dikwijls te maken met felle zonpartijen, maar ook met lange, erg donkere schaduwen. De muren van de huizen weerkaatsen het zonlicht bijna horizontaal, waardoor schaduwen vrijwel niet worden opgelicht. Vooral in de nauwe middeleeuwse straatjes is dat een bijna onoverkomelijk probleem voor het fototoestel.

De dorpjes die wij bezochten leveren echter zoveel plekjes op die goed te fotograferen zijn, dat ik toch een behoorlijk aantal foto's heb kunnen maken die ik kan publiceren. Ze geven naar mijn idee een weliswaar onvolledige, maar toch goede indruk van wat er daar zoal te zien is.

De fotoserie Aveyron is ingedeeld in hoofdstukken: Conques, Langs de Lot (Olt) - deel 1, Langs de Lot (Olt) - deel 2, Langs de Lot (Olt) - deel 3, In het Parc Régional des Grands Causses, Langs de Aveyron, en La Couvertoirade.