| Albaniė | Shkodėr - Mesi - Shkodėr |
Klik op de kaart om deze te vergroten
| Wij gaan naar de brug van Mesi. Om de brug
te bereiken moeten we dwars door Shkodėr en de weg langs de rivier zien
te vinden. Ura e Mesit ligt over de rivier de Kir. Er staat echter nergens
een aanwijzing hoe we erheen moeten rijden. De Kir vinden we wél gemakkelijk.
Nu de brug nog. Het eerste gedeelte van de weg langs de Kir is vooral in
de bebouwde kommen erbarmelijk. Ter compensatie is het uitzicht op de rivier
prachtig en dat wordt ook nog steeds mooier. |
 |
De weg is een paadje waar ik alsjeblieft geen tegenligger moet tegenkomen.
De brug vinden we niet. We vergelijken de afbeeldingen in de gidsen met
het landschap waar we doorheen rijden en komen tot de conclusie dat we ergens
verkeerd moeten zijn gereden. Gelukkig komt er een bromfietser aan aan wie
we de weg vragen. Hij geeft aan dat we moeten omkeren en ongeveer tien kilometer
terug moeten rijden. Dat omkeren is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De
weg is zo smal dat ik onmogelijk kan keren. We moeten dus verder op zoek
naar een keerplaats. Pas kilometers verder is een klein opritje naar boerenland
en daar lukt het me met veel moeite de bus met de voorkant de andere kant
op te krijgen.
Uiteindelijk rijden we daarna dan nog bijna de brug voorbij die ergens in
de diepte achter muren en huizen ligt. Ach, het zevende wereldwonder is
het niet, maar hij is zeker wel de moeite waard om even te bekijken. Jammer
dat er een lelijke nieuwe brug pal naast ligt. Bij het fotograferen moet
ik alle moeite doen om die niet op de foto te krijgen. Van de oorspronkelijke
brug, die in de vijftiende eeuw werd gebouwd, is niet veel meer over. Wat
we nu zien is een op de resten daarvan in de 18e eeuw gebouwde Turkse boogbrug. |
| We gaan nog even Shkodėr in. De nieuwe moskee
staat wel te pronken, maar om nu te zeggen dat je daarvoor naar Shkodėr
moet, nou nee! |
| En ook de veelgeprezen voetgangerszone valt
(overdag) erg tegen. Het is een soort winkelstraat met terrasjes van de
cafés. De huizen zijn ontworpen door een Italiaan en het geheel oogt wel
charmant. Maar ... de winkeltjes aan de straat zijn bijna allemaal gesloten
en veel panden staan helemaal leeg. Kortom: overdag is het er niet erg gezellig.
Voor levendigheid moet je in de hoofdstraat zijn. Daar zijn talloze drukbezochte
winkeltjes en kraampjes en daar doen de mensen hun dagelijkse inkopen. Parkeren
voor de winkel is voor de Albanees geen probleem: hij doet het met zijn
Mercedes desnoods driedubbel! |
De voetgangerszone in Shkodėr |
De grote winkelstraat in Shkodėr |
|
