Albaniė | Shkodėr - Velipojė - Shkodėr |
Klik op de kaart om deze te vergroten
Wij gaan naar Velipojė. In de reisgidsen
en ook in folders wordt het strand van Velipojė geroemd om de rust en het
zuidelijk deel moet veel weide- en watervogels herbergen in de lagune en
de aangrenzende moerassen. We kunnen er niet omheen dus: we móeten er naar
toe. Het is zondag en het lijkt wel of heel Shkodėr uitrijdt om naar Velipojė
te gaan. De weg, als je het tenminste een weg wilt noemen, is zeer beroerd
en smal. Gelukkig komen we bijna geen tegenliggers tegen. Wel behoorlijk
wat koeien en die kunnen op die smalle weg knap lastig zijn. De Albanezen
trekken zich van die dieren absoluut niets aan en racen gewoon overal met
ware doodsverachting én voor de koe én voor de inzittenden van de auto door. |
Gloednieuwe appartementen, hotels en auto's ... voor en van Albanese (?) zee- en zonaanbidders
Velipojė blijkt een zeer langgerekt kustdorp
te zijn met een flink aantal (onberijdbare) afslagen. De enige afslag die
geasfalteerd is leidt naar een winkelstraat met aan het eind een parkeerplaatsje
waar we gemakkelijk een plekje kunnen vinden. Albanezen mijden betaald parkeren.
Er is een soort kermis, een aantal grote, gelijkvormige, moderne strandhotels
of appartementen (maffia?) en een zandstrand. Maar waar is de zee? Deze
is aan het oog onttrokken door massa's bevolkte ligbedden en parasols. Rijen,
rijen en rijen dik. Het hele strand is overvol. De zee is een tam bruinig
watertje dat zich koest houdt. Zo vlak als een vel op de gekookte melk.
Er zijn relatief maar heel weinig mensen in het water. |
Aan het strand lopen heel andere Albanezen dan ... nog geen vijfhonderd meter landinwaarts!
In een keurig strandpaviljoen drinken we
koffie en besluiten naar het zuiden van het strand te gaan. Daarvoor moeten
we een behoorlijk eind terugrijden en langs een moeras komen we over een
gloednieuwe weg tenslotte uit bij het 'Zuiderstrand'. Onderweg moet het
stikken van de water- en weidevogels. Niets te zien! Het strand daar is
niet bepaald overbevolkt, maar het is er erg open zoals in Beauduc of Piemanson
in Frankrijk en de zee is net zo drabbig als aan het 'Noorderstrand'. We
voelen er ons niet zo prettig en rijden daarom maar weer terug naar de camping.
We zien warempel bij het moeras nog zeven (7!) vogels: bijeneters. |
--- Wat wij onderweg nog meer tegenkwamen --- |
In de buurt van Velipojė lopen koeien overal langs/op/in de weg |
Een cowboy |
Een brug naar de 'stallen' voor het vee |
De 'stallen' |
|