| Valt Venetië nog te redden? |
| - 1 - |
De schitterende stad zakt langzaam
weg in de Adriatische Zee en wordt bovendien overspoeld door duizenden
toeristen per dag.
Venetië: eilanden en eilandjes, kanalen en kanaaltjes. In Holland
zouden we zeggen: grachten en sloten, maar dat is voor Venetië beslist
niet deftig genoeg! Overal gondels, trambootjes, taxibootjes, winkelbootjes.
Op de eilandjes dicht opeengepropt vooral 16e-eeuwse rijkdom. Zeldzaam
mooi. Maar verder ... véél te veel toeristen.
Net als in andere steden aan de Middellandse Zee brengen de cruiseschepen
in Venetië dagelijks duizenden toeristen naar de stad. Die hoeveelheden
mensen passen er eigenlijk niet in. Ze sjokken met z'n allen achter
de gids aan vanaf de boot richting San Marcoplein. Ze blijven stilstaan
bij de Brug der Zuchten, het Dogenpaleis en komen dan niet veel verder
dan het San Marcoplein - als dat tenminste niet onder water staat
- en vergapen zich daar aan de San Marcobasiliek met de vele marmeren
tierelantijnen. Dan maken ze een 'verplicht', véél te duur gondeltochtje
over het Canal Grande tot aan de Rialtobrug, keren daar om en haasten
zich naar een barretje bij het San Marcoplein. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Een brug vol toeristen. Alles wat deze
mensen doen is zeker de moeite waard, maar het moet allemaal zo snel!
Als ze drie uurtjes in de stad blijven, is het lang. Maar dat is echt
te kort. Weg van het drukke centrum is er beslist nog veel meer interessants
te zien en te beleven dan de 'publiekstrekkers'. Ik zal u dat tonen
in deel 3 van mijn verhaal. We moeten er wel voor lopen, niet bang
zijn te verdwalen en vooral onze tijd nemen. |
|
