Valt Venetië nog te redden?
- 3 -

De (cruise)toeristen komen op het San Marcoplein aan en worden ogenblikkelijk in beslag genomen door gondeliers die hun diensten aanbieden en door massa's brutaal bedelende duiven.


Tijd om even naar de prachtige mozaïeken hoog op de San Marcobasiliek te kijken hebben ze nauwelijks.


"Op naar de gondels", schrijven de gidsen voor. Dat een te kort tochtje over het Canal Grande veel te duur is, zeggen de gidsen er natuurlijk niet bij!



En dan snel naar een barretje voor een espresso, capuccino, wijntje of iets sterkers met overheerlijke zoetigheden.


Wat hebben die toeristen dan gemist als ze weer teruggaan naar hun drijvend hotel?

Als je het San Marcoplein oversteekt en even doorloopt kom je in een ander Venetië met smalle straatjes met poortjes en leuke doorkijkjes. Geen toerist te zien!


Aan deuren hangen soms doekjes, geen idee waarvoor. Is de naam van de bewoner erop geborduurd in kruissteekjes? Zijn de bewoners pas getrouwd of overleden? Is er een kindje geboren?


Verrassend is even verder de grote markt aan het Canal Grande die praktisch alleen door de Veneziani bezocht wordt.


Na de markt doorlopend valt er ook aan de gewone huizen best veel te zien, niet alleen door de bijzondere kleuren, maar ook door zeer diverse bouwstijlen, van Romeins, Gotiek, Renaissance tot aan de ideeën van het heden.



Hier leeft de gewone man die zijn krantje ophaalt en met zijn buren in het café de dingen van de dag doorpraat.


Hier zijn duidelijk gebruikte, bijna antieke brievenbussen en prachtige bronzen deurknoppen.


Hier vind je overal het Venetiaanse beeldmerk: de gevleugelde San Marcoleeuw. Aán de muur, ín de muur, op vlaggen.





Soms is de tekst van de gevelsteen echt niet meer te lezen.



En als je omhoog kijkt zie je de symboliek bovenop de kerken, die bijna altijd iets te maken heeft met de grootsheid van Venetië in het verleden. (Ieder eilandje heeft minstens één eigen kerk!)


Ineens sta je weer voor een kanaal en dan pas keer je toch veel te snel op je schreden terug, want het wordt avond en je moet nog met het veer terug naar je hotel op een nabijgelegen eilandje.


Je hebt nog net even tijd om enkele marmeren reliëfs te bewonderen, maar helaas veel te weinig tijd om de idioot rijk versierde kerk goed te bekijken.



Venetië MOET gered worden, want het leeft echt geweldig, ook buiten het centrum. Er is overal zoveel te zien en te doen. Het valt dan ook te begrijpen dat het stadsbestuur kortgeleden het bezoek van cruiseschepen aan de stad aan banden heeft gelegd. Om meerdere redenen: er gebeuren met die schepen de laatste tijd nogal wat bijna-ongelukken en zelfs zijn er mensen gewond geraakt toen een schip de kade met de gondels torpedeerde. Ook zorgen de schepen voor een enorme vervuiling bóven, óp en ín het water. Bovendien zorgen de hoge golven voor veel afslag van de kademuren.


Laat die lugubere gevelsteen, die wij vlak voordat we wegvaren nog net kunnen zien, niet een voorteken zijn voor de dreigende teloorgang van de stad met al die fantastische schatten.


- 1 - - 2 - - 3 -


© Ben de Graaf Bierbrauwer

Reacties naar benilse@quicknet.nl
https://bgbpix.nl