| Een nostalgische toer over de Peloponnesos |
| Deel 15 |
| Even buiten Kardamili is er een afslagje naar het vlekje Exochori. |
Zeer verrassend liggen daar langs het
weggetje een aantal kapelletjes. Soms direct aan de weg, soms goed
verborgen in het veld. Er schijnen er meer dan zestig in de omgeving
te zijn: onaanzienlijke hutjes zomaar ergens in de tuintjes van de
huizen of zelfs aangebouwd aan een huis. Ieder huisje heeft hier letterlijk
zijn kruisje!
Bij sommige kapelletjes staat de deur open en kan je gewoon zonder
problemen naar binnen. Soms valt er binnen dan niets anders te zien
dan kale witgekalkte wanden, maar vaak zijn de muren beschilderd met
bijbelse taferelen. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Helemaal verwonderlijk is het niet
dat er in de Mani zoveel Byzantijnse resten te vinden zijn. Tot in
de late Middeleeuwen had de streek namelijk nauwe banden met het nabijgelegen
Mystras, het kerkelijke en culturele centrum van de gehele regio.
Mystras zorgde ervoor dat er in zijn invloedsfeer grote aantallen
kerken en kapelletjes werden gebouwd. Later, in de tijd dat de Turken
het land bezetten, vluchtten veel christenen van her en der naar de
veiliger Mani en daar bouwden ze hun privé-godshuisjes. |
Veel van die fresco's zijn geschilderd
door monniken. Zij hadden de kennis en de middelen ter beschikking
om met de moeilijke frescotechniek te werken. Vanzelfsprekend hadden
ze ook een grondige kennis van de bijbel en de canon van de Grieks-Katholieke
kerk.
De artistieke waarde van de fresco's is overigens niet direct van
belang, maar het is verrassend om overal in zo'n uithoek van de wereld,
want dat ís het, met zoveel aandacht geschilderde bijbelse taferelen
te zien. Vele schilderingen zijn helaas beschadigd door de tand des
tijds en vocht en soms ook door de Turkse bezetters. |
| De weg langs de kapelletjes loopt dood
op een op de rand van een ravijn gelegen restaurantje met de toepasselijke
naam Me Thea. Daar heb je een fantastisch uitzicht op nog meer kapelletjes
en de schitterende Vyroskloof. |
|
