| Een nostalgische toer over de Peloponnesos |
| Deel 18 |
Areopoli is een levendig stadje en
best leuk om in rond te lopen.
Wij zijn er een aantal keren geweest in de middag en aan de foto's
is te zien dat de Grieken niet van de middagzon houden! |
| Bij een kruispunt staat een oud kerkje
dat opvalt door zijn klokkentoren. |
| Het heeft twee schepen en dat is in
Griekenland bij kleine kerkjes toch zeer bijzonder. Het is wel een
beetje vreemd binnenin de kerk, want om van het ene schip in het andere
te komen moet je je moeizaam door een soort groot poezenluikje wurmen.
Verder is het interieur zeker de moeite waard met zijn interessante,
redelijk goed bewaarde muurschilderingen. |
Het is voor de geïnteresseerden
duidelijk dat er in verschillende tijden, in verschillende stijlen,
in verschillende technieken, door verschillende schilders, met verschillende
materialen is geschilderd.
In het stadje is tegenover de kerk op 'Plein 17 maart' een grote 'plaquette'
in de muur van het oude stadhuis gemetseld. Op die plaquette is in
reliëf Nike, de godin van de overwinning, te zien. |
 |
De tekst erboven is er later bijgeplaatst
en duidt op de belangrijkste gebeurtenis in de Griekse historie ooit
die daar op het plein plaatsvond. Op dit plein werd op 17 maart 1821
de vlag van Mani door de kerk daar gezegend, tegelijk met de strijd
van de revolutionaire beweging onder leiding van Petrombei Mavromartis
('de Donkerogige'). 'De Overwinning of de Dood' was het sein om de
Griekse Vrijheidsoorlog te beginnen na 400 jaar Turkse overheersing.
Areopoli is sinds 1821 genoemd naar de god van de oorlog Ares; daarvoor
heette het stadje Tsimora. Het monument is het soberste gedenkteken
dat ik ooit voor een zo belangrijke gebeurtenis heb gezien!
Net buiten het centrum staat nog een fraaie kerk met ook een nogal
merkwaardige klokkentoren. |
| In de tuin van de kerk staan twee vreselijk
lelijke marmeren beelden van leeuwen (?) Ik verdenk de beeldhouwer
daarvan dat hij ook de architraaf boven een van de deuren heeft 'gerestaureerd'. |
|
