Een nostalgische toer over de Peloponnesos |
Deel 7 |
|
Vanuit Bassai lijkt het gemakkelijk
om naar het antieke Messini te komen. Er staat echter een reusachtige
bergketen, de Ithome, in de weg. Die berg is niet zo erg hoog, maar
hij dwingt je wel tot vele kilometers omrijden over enge, smalle paadjes.
We zijn er ondanks de moeilijke bereikbaarheid toch wel vier keer
geweest.
Toen we er in 2018 kwamen was de opgraving
bijna helemaal voltooid. Merkwaardig genoeg riep het geen enkele herinnering
bij ons op. Alles was nieuw voor ons. Pas toen we in de herfst van
dat jaar weer thuis waren, vond ik in mijn fotoarchief het bewijs
dat we er wel degelijk al (veel) eerder waren geweest: vier zwart/wit
fotootjes gemaakt in 1988 en nog vier uit 1965!
In de oude Les Guides Bleus (1956) wordt Messini niet genoemd
en ook in de Gids voor Griekenland van Mr. Henrik Scholte (1958)
komt het antieke Messini maar zeer summier aan de orde. Het is mij
dan ook echt een raadsel waarom we dan toch in 1965 op zoek gingen
naar de antieke stad. Wij hadden in die jaren alleen de beschikking
over deze beide gidsen. Goede kaarten van Griekenland waarop opgravingen
stonden aangegeven bestonden er in dat jaar nog niet.
Op de foto's die ik destijds genomen heb, is duidelijk te zien dat
er toen wel resten uit de Oudheid boven de struiken en bomen uitstaken.
Er was toen wel al het een en ander blootgelegd. |
|
|
|
|
|
|
|
|
De grootschalige
opgravingen begonnen eigenlijk pas ongeveer 45 jaar geleden en direct
werd toen duidelijk dat men hier te maken had met een geweldig belangrijke
historische vindplaats, qua grootte en belang te vergelijken met Epidavros
en Olympia.
Messini, eigenlijk de hele streek in het zuiden, was vanaf de neergang
van de stad een geheel vergeten gebied. De stad werd ook nooit herbouwd,
waardoor, zoals vaak in Griekenland het geval was, de bouwmaterialen
niet opnieuw werden gebruikt om de gebouwen te herstellen. Pas in
het begin van de twintigste eeuw ontwikkelde de streek zich enigszins
dankzij de landbouw (vijgen, sinaasappels, olijven) met Kalamata als
handelsstad.
Mede door de opkomst van het toerisme heeft de streek zich de laatste
jaren razendsnel ontwikkeld en is nu een van de belangrijkste pleisterplaatsen
voor toeristen geworden in het zuiden van Griekenland. De regio heeft
voor iedereen iets te bieden: een gunstig klimaat, de zee (surfen!),
zandstranden, cultuur, en wilde natuur met heel veel aangegeven trekroutes. |
Het antieke Messini
Messini werd in 369 gesticht. De Spartanen hadden daarvoor 350 jaar
de heerschappij over Messinia gehad. Zij hadden het gebied vanwege
de vruchtbare grond op de Messeniërs veroverd. Een Grieks leger onder
aanvoering van Epanimondas uit Thebe overwon de Spartanen in 369 bij
de slag van Leuctra en maakte zo een einde aan hun overheersing. De
legeraanvoerder maakte direct daarna Messini tot de hoofdstad van
een ring van steden rond Sparta die de Spartanen in de gaten moest
houden. In de geschiedenis van Griekenland heeft Messini nooit een
belangrijke rol gespeeld. |
1. De ommuring van Messini. |
Rondom het heiligdom zijn nu de overblijfselen
te zien van de oude vestingmuren en torens die rond 350 jaar voor
Christus zijn opgetrokken ter verdediging van de stad. De 9 kilometer
lange ommuring van de stad had meerdere toegangspoorten. Twee daarvan,
de Laconische en de Arkadische Poort zijn min of meer bewaard gebleven. |
De Laconische Poort |
2. Het museum in Messini. |
Bij twee bezoeken aan de opgravingen
van Messini vóór ons laatste kijkje in 2021 was het museum daar om
de een of andere reden potdicht. Bij ons laatste bezoek aan Messini
in de herfst van 2021 kwamen we er eigenlijk alleen voor het museum.
Het was gelukkig dit keer wel open, maar we hadden ons de moeite om
er naartoe te gaan kunnen besparen: het was werkelijk niet de moeite
waard.
Er stonden enige bezienswaardige opgegraven grote beelden opgesteld,
maar wel zo onmogelijk slecht uitgelicht met oranje spotjes, dat we
het al snel gezien hadden. Daar kwam bij dat tussen de Griekse beelden
een groot aantal slechte, kleurige, blikken knutselwerkjes van een
plaatselijke kunstenaar stonden. Onbegrijpelijk! Het museum was één
grote afknapper.
Ik had het idee dat er flink wat beelden waren weggehaald om te restaureren
of waren uitgeleend aan andere musea. Wat we hier zagen was in ieder
geval in het geheel geen overzicht van wat er ooit gemaakt en gevonden
was in Messini. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Nota Bene
Terwijl ik dit schrijf (oktober 2022) komt mij toevallig een bericht
onder ogen dat er naast het opgravingsterrein wordt gebouwd aan een
groot nieuw museum, waar alle bij de opgravingen gevonden beelden
en andere artefacts zullen worden bijeengebracht! |
3.
Het theater in Messini. |
Het theater was een van de grootste
in de Oudheid. Het is bijna 90 meter breed en het speelgedeelte (de
orchestra) is krap 24 meter breed.
In de tijd van de Romeinse overheersing werd het radicaal verbouwd.
Dat is nu nog te zien aan de resten van de scene (de achtergrond van
het speelgedeelte). De scene was namelijk een typisch Romeins gebouw
met drie verdiepingen. Eigenlijk is er van het oorspronkelijke Griekse
bouwwerk nauwelijks meer iets terug te vinden. De Romeinen hebben,
zoals toen gebruik was, de Griekse materialen gebruikt om het theater
uit te breiden.
Er wordt nog steeds gebruik gemaakt van het theater, terwijl de restauratie
van het geheel nog gaande is. |
De opgraving van de scene is nog in volle gang.
|
|