Een nostalgische toer over de Peloponnesos
Deel 7

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10
11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26        


Vanuit Bassai lijkt het gemakkelijk om naar het antieke Messini te komen. Er staat echter een reusachtige bergketen, de Ithome, in de weg. Die berg is niet zo erg hoog, maar hij dwingt je wel tot vele kilometers omrijden over enge, smalle paadjes. We zijn er ondanks de moeilijke bereikbaarheid toch wel vier keer geweest.

Toen we er in 2018 kwamen was de opgraving bijna helemaal voltooid. Merkwaardig genoeg riep het geen enkele herinnering bij ons op. Alles was nieuw voor ons. Pas toen we in de herfst van dat jaar weer thuis waren, vond ik in mijn fotoarchief het bewijs dat we er wel degelijk al (veel) eerder waren geweest: vier zwart/wit fotootjes gemaakt in 1988 en nog vier uit 1965!

In de oude Les Guides Bleus (1956) wordt Messini niet genoemd en ook in de Gids voor Griekenland van Mr. Henrik Scholte (1958) komt het antieke Messini maar zeer summier aan de orde. Het is mij dan ook echt een raadsel waarom we dan toch in 1965 op zoek gingen naar de antieke stad. Wij hadden in die jaren alleen de beschikking over deze beide gidsen. Goede kaarten van Griekenland waarop opgravingen stonden aangegeven bestonden er in dat jaar nog niet.

Op de foto's die ik destijds genomen heb, is duidelijk te zien dat er toen wel resten uit de Oudheid boven de struiken en bomen uitstaken. Er was toen wel al het een en ander blootgelegd.






De grootschalige opgravingen begonnen eigenlijk pas ongeveer 45 jaar geleden en direct werd toen duidelijk dat men hier te maken had met een geweldig belangrijke historische vindplaats, qua grootte en belang te vergelijken met Epidavros en Olympia.

Messini, eigenlijk de hele streek in het zuiden, was vanaf de neergang van de stad een geheel vergeten gebied. De stad werd ook nooit herbouwd, waardoor, zoals vaak in Griekenland het geval was, de bouwmaterialen niet opnieuw werden gebruikt om de gebouwen te herstellen. Pas in het begin van de twintigste eeuw ontwikkelde de streek zich enigszins dankzij de landbouw (vijgen, sinaasappels, olijven) met Kalamata als handelsstad.

Mede door de opkomst van het toerisme heeft de streek zich de laatste jaren razendsnel ontwikkeld en is nu een van de belangrijkste pleisterplaatsen voor toeristen geworden in het zuiden van Griekenland. De regio heeft voor iedereen iets te bieden: een gunstig klimaat, de zee (surfen!), zandstranden, cultuur, en wilde natuur met heel veel aangegeven trekroutes.

Het antieke Messini

Messini werd in 369 gesticht. De Spartanen hadden daarvoor 350 jaar de heerschappij over Messinia gehad. Zij hadden het gebied vanwege de vruchtbare grond op de Messeniërs veroverd. Een Grieks leger onder aanvoering van Epanimondas uit Thebe overwon de Spartanen in 369 bij de slag van Leuctra en maakte zo een einde aan hun overheersing. De legeraanvoerder maakte direct daarna Messini tot de hoofdstad van een ring van steden rond Sparta die de Spartanen in de gaten moest houden. In de geschiedenis van Griekenland heeft Messini nooit een belangrijke rol gespeeld.

De opgraving van Messini


1. De ommuring van Messini.
Rondom het heiligdom zijn nu de overblijfselen te zien van de oude vestingmuren en torens die rond 350 jaar voor Christus zijn opgetrokken ter verdediging van de stad. De 9 kilometer lange ommuring van de stad had meerdere toegangspoorten. Twee daarvan, de Laconische en de Arkadische Poort zijn min of meer bewaard gebleven.






De Laconische Poort



2. Het museum in Messini.
Bij twee bezoeken aan de opgravingen van Messini vóór ons laatste kijkje in 2021 was het museum daar om de een of andere reden potdicht. Bij ons laatste bezoek aan Messini in de herfst van 2021 kwamen we er eigenlijk alleen voor het museum. Het was gelukkig dit keer wel open, maar we hadden ons de moeite om er naartoe te gaan kunnen besparen: het was werkelijk niet de moeite waard.

Er stonden enige bezienswaardige opgegraven grote beelden opgesteld, maar wel zo onmogelijk slecht uitgelicht met oranje spotjes, dat we het al snel gezien hadden. Daar kwam bij dat tussen de Griekse beelden een groot aantal slechte, kleurige, blikken knutselwerkjes van een plaatselijke kunstenaar stonden. Onbegrijpelijk! Het museum was één grote afknapper.

Ik had het idee dat er flink wat beelden waren weggehaald om te restaureren of waren uitgeleend aan andere musea. Wat we hier zagen was in ieder geval in het geheel geen overzicht van wat er ooit gemaakt en gevonden was in Messini.







Nota Bene

Terwijl ik dit schrijf (oktober 2022) komt mij toevallig een bericht onder ogen dat er naast het opgravingsterrein wordt gebouwd aan een groot nieuw museum, waar alle bij de opgravingen gevonden beelden en andere artefacts zullen worden bijeengebracht!



3. Het theater in Messini.
Het theater was een van de grootste in de Oudheid. Het is bijna 90 meter breed en het speelgedeelte (de orchestra) is krap 24 meter breed.

In de tijd van de Romeinse overheersing werd het radicaal verbouwd. Dat is nu nog te zien aan de resten van de scene (de achtergrond van het speelgedeelte). De scene was namelijk een typisch Romeins gebouw met drie verdiepingen. Eigenlijk is er van het oorspronkelijke Griekse bouwwerk nauwelijks meer iets terug te vinden. De Romeinen hebben, zoals toen gebruik was, de Griekse materialen gebruikt om het theater uit te breiden.

Er wordt nog steeds gebruik gemaakt van het theater, terwijl de restauratie van het geheel nog gaande is.




De opgraving van de scene is nog in volle gang.









<--Peloponnesos: Deel 6 Peloponnesos: Deel 8-->


© Ben de Graaf Bierbrauwer

Reacties naar benilse@quicknet.nl
https://bgbpix.nl