Een nostalgische toer over de Peloponnesos |
Deel 9 |
6. Het Gymnasion in Messini. |
Onderweg naar het immense stadion zagen
we links in de verte een lange rij overeindstaande zuilen en rechts
een grote 'poort'. |
In geen enkele reisgids stond die poort
vermeld. Het bleek op de vrijwel onleesbare borden (wél in het Grieks
én het Engels!) een onderdeel van het Heiligdom van het Gymnasion
te zijn. |
Op het blootgelegde deel was het voor
ons weer raden waarvan de minimale resten van de gebouwen eertijds
een onderdeel geweest waren. Toen we door de poort liepen zagen we
in de stenen drempel een soort schaakbord gekrast. Een bord voor een
spel? Een religieus teken? |
Op de opgraving was nog wel een duidelijke
zuilengalerij te zien en ook lag er een merkwaardige grote ronde hoop
stenen, waaronder zich waarschijnlijk een (water)put had bevonden. |
Dat was zo ongeveer alles wat we konden
herkennen. Alle andere marmer- en steenresten waren voor ons niet
te duiden. Het enige wat we verder op de onleesbare borden te weten
kwamen was dat het Gymnasium van de vierde tot de eerste eeuw voor
Christus in gebruik is geweest.
Richting het Stadion kwamen we langs een zuilenrij. |
7. Het Stadion in Messini. |
Bij het Stadion konden we onze ogen
niet geloven! Waren we hier werkelijk eerder geweest? Onwaarschijnlijk
dat we ons dat niet konden herinneren. Natuurlijk was er sinds ons
eerste bezoek hier veel veranderd, maar sommige opgegraven resten
die we nu zagen, waren toen ook al blootgelegd. |
Aan het eind van de opgraving stond
een tempel die helemaal nieuw was voor ons. Het was een Mausoleum
voor een voorname Romeinse familie. Die tempel was kortgeleden in
oude glorie hersteld. |
Aan de kop van het Stadion zagen we
de tribunes voor de toeschouwers, waarvan we bij eerdere bezoeken
dachten dat het een theater was. |
De grootste verrassing was de lange
dubbele rij zuilen aan de kopkant van het Stadion. Zoiets was werkelijk
helemaal nieuw voor ons. Ook die waren recent op hun oude plaats overeind
gezet. Magnifiek! Echt één van de hoogtepunten van de opgraving. |
Teruglopend naar de uitgang ontdekten
we nog de fundamenten van een Romeinse villa met fraaie mozaïekvloeren. |
Een losstaande sokkel zomaar ergens
in de opgraving riep een vraag op die niet beantwoord werd door de
reisgidsen of het minuscule bordje aan de voet van de sokkel. Het
was kennelijk tussen al het andere moois niet belangrijk genoeg. Was
de sokkel voor een beeld van een belangrijke Romeinse heerser? Voor
de een of andere Romeinse god? Of voor een atleet die gewonnen had
bij wedstrijden in het Stadion? |
|