| Een nostalgische toer over de Peloponnesos |
| Deel 16 |
| Op de grote weg van Kardamili naar
het zuiden ligt aan een prachtige baai het plaatsje Stoupa. Het heeft
een geschiedenis die we tegenwoordig in Griekenland veel vaker tegenkomen.
Vroeger was het een plek voor een paar ondernemende backpackers, compleet
met naaktstrand en softdrugs en nú, na een Geheimtipp in de Duitse
media, werkelijk overstroomd door Duitse toeristen met alle gevolgen
van dien: van het idyllische vissersdorpje met een klein strandje verworden
tot een luxe parasolgebeuren op grote schaal. Er is nog net geen hoogbouw,
maar 'zon, zee en strand' betekent nu wel massatoerisme. De geur van
allerlei zonbeschermingsmiddelen is in de wijde omgeving te ruiken. |
| Toch is er in de Mani als je goed om
je heen kijkt nog van veel moois en interessants te genieten, en zeker
niet alleen van de zeeschappen en de ongerepte natuur met de wilde
Taygetos op de achtergrond. |
| Er zijn ook de tientallen verborgen
liggende kleine dorpjes met hun hoge (uitkijk)torenhuizen en talloze
kleine kerkjes en kapelletjes met binnen en buiten oude fresco's.
De wat grotere kerken staan meestal dicht langs, soms zelfs óp de
weg of middenin de dorpjes. Ze hebben vaak een koepel en zijn gewoonlijk
opgetrokken uit grote blokken natuursteen uit de omgeving met daartussen
als versiering een laag van kunstig gemetselde rode bakstenen. |
| De kleine kerkjes zijn bijna niet als
kerk te herkennen. Ze liggen verborgen tussen de huizen of zomaar
ergens in het veld. Het loont zeker de moeite om te proberen die ook
van binnen te bekijken. Vele hebben muurschilderingen uit de achttiende
en negentiende eeuw. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Vaak zijn de voorstellingen op de muurschilderingen
(fresco's) nauwelijks te herkennen. Ze hebben dikwijls te lijden gehad
van vochtige muren en schimmels. Soms zijn ze ook beschadigd doordat
er kalk overheen gesmeerd is die er later weer is afgebikt. En ook
hebben de Turken in het verleden schade aangebracht door de ogen en
het gezicht kapot te krassen. In hun geloof mochten geen personen
worden afgebeeld.
Wat kan men doen met een beschadigd fresco? Overschilderen? Dat kan
inderdaad een optie zijn, maar dat is dan duidelijk zichtbaar anders
dan het oorspronkelijke fresco. Men gebruikt dan andere verfsoorten
met veel helderdere kleuren. Restaureren? Dat kán, maar goed restaureren
is verschrikkelijk duur en daardoor zeker voor kleinere kerkgenootschappen
geen haalbare kaart. Over overschilderen doen de Grieken trouwens
niet moeilijk, omdat het hen immers altijd vooral om de inhoud van
de voorstelling gaat.
Veel van de oorspronkelijke fresco's gaan helaas toch verloren, of
men laat ze maar zoals ze zijn en verkommeren verder. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Ergens staat vlak langs de weg iets
heel bijzonders. Een zeer vermogende Griek heeft een Byzantijns kerkje
verrassend goed nagebouwd. |
| Het ziet er echt uit als een oud gerestaureerd
kerkje. Het lijkt misschien ook zo echt omdat het op het erf staat
van een zeer oud piepklein kloostertje. Als je goed kijkt zie je toch
wel dat alles heel nieuw is. |
|
